Hyperventilatiesyndroom (HVS)
De definitie van HVS, die tot op de dag van vandaag wordt aanvaard, luidt :
“een syndroom dat wordt gekenmerkt door een verscheidenheid van somatische symptomen die worden opgewekt door fysiologisch ongepaste hyperventilatie en geheel of gedeeltelijk kunnen worden gereproduceerd door vrijwillige hyperventilatie” (Lewis en Howell, 1986).
De diagnose wordt gesteld op basis van de Hardonck-Beumer test (hyperventilatietest), en de Wilcol en Nijmeegse vragenlijsten.
Idiopathisch hyperventilatiesyndroom is een veel voorkomende aandoening die overwegend bij jonge vrouwen voorkomt en sinds de COVID-19 pandemie steeds vaker voorkomt.
Meer in het bijzonder wordt hyperventilatie gedefinieerd als een onvoldoende toename van de ventilatie die de metabolische behoeften van het lichaam overschrijdt (Folgering H., 1999). Deze overmatige ventilatie verstoort het evenwicht tussen de productie en de eliminatie van koolstofdioxide (C02), hetgeen leidt tot een aanzienlijke daling van de partiële druk van CO2 (PaCO2) in het bloed (=hypocapnie) en een verhoogde pH-waarde van het bloed (=respiratoire alkalose). Deze overmatige ventilatie verstoort het evenwicht tussen de productie en de afvoer van kooldioxide (CO2), wat leidt tot een aanzienlijke daling van de partiële druk van CO2 (PaCO2) in het bloed (=hypocapnie) en een verhoogde pH-waarde van het bloed (=respiratoire alkalose).
De diagnostische test van Hardonck-Beumer bestaat uit 3 fasen waarin de proefpersoon gedurende enkele minuten in een mondstuk ademt. Tijdens de aanpassingsfase worden de waarden van PetCO2 in rust geobserveerd.
– De tweede fase is de vrijwillige hyperventilatiefase waarin de patiënt de ademfrequentie en het ademteugvolume verhoogt en een daling van de PetCO2 veroorzaakt en de eerste symptomen van hypocapnie ervaart.
– De derde fase is de herstelfase, waarin de kinetica van de herstelcurve en ook de herstelsnelheid van PetCO2 worden geverifieerd.
Het onderzoek duurt een uur en vindt elke dinsdagochtend plaats in het UMC Sint-Pieter, campus Hallepoort.
De behandeling van HVS (indien de test positief is) wordt uitgevoerd door een ademhalingsfysiotherapeut die in deze pathologie is opgeleid en door een pneumoloog, een cardioloog of een huisarts is voorgeschreven, voor in totaal 9 sessies (1/week).
Na de behandeling van gerichte fysiotherapie voor HVS, wordt een nieuwe Hardonck-Beumer test voorgesteld met de 2 vragenlijsten, om de aangeleerde methode te controleren en de prestatie van de PetCO2 waarde na te gaan.
